Oswiecilo mnie jakis tydzien temu, ze zima sie przeciez skonczyla, swiat sie zachlystuje
wiosna, wszystko powoli kwitnie i pachnie a ja nic...
Gdzie te czasy, kiedy to sledzilam najmniejsze nawet oznaki wiosny? Gdzie te czasy, kiedy
lezalam na trawnikach, zeby uchwycic w kadr przebisniegi i krokusy? Ile to czasu uplynelo,
kiedy prezentowalam tu morze magnolii? Wilhelma daleko, Zaczarowany Park jeszcze dalej
a moje zycie tez zaczelo sie toczyc innym rytmem.
Tak wiec nie ma u mnie wiosny, przede wszystkim mnie samej tutaj nie ma, ale tak sie jakos
zlozylo.
Mysle jednak o czasach, kiedy nie tylko sama duzo pisalam/fotografowalam, ale tez
odwiedzalam Was blogowo. Teraz najczesciej mam jakies wiadomosci od Vinniczka, ona
wierna swojemu blogowi jak Zawisza to i jest na biezaco z tym, co sie w blogowisku dzieje.
Ja Was nie zapomnialam, zapewniam z calego serca, moze kiedys jeszcze zrobie sie bardziej
aktywna. Przerazona jestem tym, ze moj aparat pokrywa pajeczyna...
Ale tak to juz jest, ze jedno ustepuje miejsca drugiemu, co czasami tez sie odwraca i taka mam
wlasnie nadzieje...
Pozdrawiam Was serdecznie i zycze duzo pieknych widokow i zapachow!!!!!!!!
Radości moja! Są rzeczy ważne i... ważniejsze!!! Z Aniołami już tak jest..., ze czasu na wszystko im brakuje... Robisz przecież wielkie rzeczy!!!
OdpowiedzUsuńAle za Twoimi Fotografami też tęsknię!!! :-)
Ale wystarczy zdmuchnąć tę pajęczynę i od razu piękny efekt. :) A życie... no cóż - uwielbia różne zwroty akcji i zaskakujące scenariusze. :)
OdpowiedzUsuńSerdeczności :)
Musisz się zmobilizować, Tajgo. Przypomnijmy sobie piękne czasy, kiedy pozwalałaś nam podziwiać swoje fotografie. Zachwycałaś pięknem przyrody, miast które odwiedzałaś i swoich kotów, które kochasz. Mam nadzieję, że wrócisz z uśmiechem i kolorem nie tylko wiosny, ale każdej pory roku. Najserdeczniej pozdrawiam od nas wszystkich. Całuski od Ksieżniczki.
OdpowiedzUsuńTeż pozdrawiam bardzo serdecznie :-)
OdpowiedzUsuń